Γιατί κάποιες μέρες μπορούμε να δούμε το φεγγάρι την ημέρα;

Η Σελήνη είναι ετερόφωτο σώμα το οποίο εκπέμπει το φως του Ήλιου, που ανακλάται στην επιφάνειά του. Όμως στη διάρκεια της περιφοράς της γύρω από τη Γη παρουσιάζεται στο γήινο παρατηρητή σε διάφορες φάσεις. Άλλοτε φαίνεται ολόκληρος ο δίσκος της (Πανσέληνος), άλλοτε ένα μέρος του (Τέταρτο) και άλλοτε χάνεται τελείως (Νέα Σελήνη). Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη σχετική θέση που έχουν κάθε φορά ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη. Το φεγγάρι μπορεί να εμφανίζεται στον ουρανό την ημέρα επειδή είναι το πιο κοντινό στη Γη ουράνιο σώμα. Με βάση, λοιπόν, τον κύκλο της τροχιάς του άρα και τη θέση του σε σχέση με τον ‘Ήλιο και τη Γη, κάποιες φορές είναι φωτεινότερο την ημέρα από ότι τη νύχτα. Οι βασικές κινήσεις της Σελήνης είναι δύο. Κινείται γύρω από τη Γη σε ελλειπτική τροχιά και συμπληρώνει μια περιστροφή γύρω από το κέντρο της σε 29,53 ημέρες. Ο χρόνος αυτός ονομάζεται συνοδικός μήνας. Επίσης περιστρέφεται γύρω από τον άξονα της και συμπληρώνει μια περιστροφή σε 27,3 ημέρες. Ο χρόνος αυτός ονομάζεται αστρικός μήνας. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών κινήσεων είναι η Σελήνη να δείχνει σε μας πάντοτε την ίδια πλευρά. Ο Ήλιος πάντα φωτίζει μόνο το μισό φεγγάρι, το οποίο βλέπουμε από διαφορετικές γωνίες καθώς περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Στην αρχή του κύκλου δε μπορούμε να δούμε το φεγγάρι γιατί καμιά από τις φωτιζόμενες πλευρές του δε φαίνεται από τη Γη. Ωστόσο, καθώς έρχεται κοντά στη φάση της Νέας Σελήνης, η απόσταση από τον Ήλιο μειώνεται. Αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότερο ορατό τη νύχτα και περισσότερο ορατό την ημέρα. Το φαινόμενο της αντίθεσης αναφέρεται στο πώς ένα αντικείμενο μπορεί να εμφανίζεται φωτεινότερο όταν φωτίζεται ακριβώς πίσω από τον παρατηρητή. Για παράδειγμα, όταν ο ήλιος δύει και την ώρα εκείνη ανατέλλει το φεγγάρι, τότε ο παρατηρούμενος πλανήτης (Σελήνη) βρίσκεται σε αντίθεση και η Γη βρίσκεται μεταξύ του Ηλιου και του φεγγαριού. Εκείνη τη χρονική στιγμή τα δύο ουράνια σώματα, δηλαδή ο Ήλιος και η Σελήνη, απέχουν γωνιακά ως προς τη Γη 180°. Το φεγγάρι βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον Ήλιο μόνο μια στιγμή κατά τη διάρκεια ενός σεληνιακού μήνα: ακριβώς τη στιγμή της Πανσελήνου (180° μακριά από τον Ήλιο). Τον υπόλοιπο μήνα μπορεί να είναι οπουδήποτε από 0° εως 180° μακριά και τουλάχιστον στη θεωρία ορατό στον ουρανό της ημέρας. Οι καλύτερες στιγμές του μήνα επομένως για να δει κανείς το φεγγάρι την ημέρα, είναι κοντά στον πρώτο και στο τρίτο τέταρτο όταν το φεγγάρι είναι 90° μακριά από τον ήλιο.